متنفرم ازت...

گاهی این قدر درگیر ذهن و افکارم میشم که واقعا درونش فرو میرم. 

گاهی اینقدر واقعی میشن که با اونا اشک میریزم و گاهی هم بلند میخندم. شوهرم میگه این به خاطر اینه که آدما مرز خیال و واقعیت را گم میکنن... 

ولی همیشه چه تو واقعیت و چه در خیال نمیتونم فراموش کنم همه بدی هات و همه پستی های تورو... 

ازت حالم به هم میخوره... 

گاهی آدما فکر میکنن که با کسی دوست هستن و بعد میبینن که چه احمقانه بوده... 

ای بابا طرفت حال به هم زن ترین آدم دنیا هست که میشناسی و بد تر از همه اینکه همه فکر میکنن که طرف آدم هست ولی تو میدونی که نیست ... 

کسی که 2سال باهاش هم درس و هم سفره بودی... 

اوووووووق... 

ازت متنفرم پـــــــــــــر...