خفگی...

خفه شدم از بس خفه کردم تمام عقده های درونیم را....

شعر...

یک شتر ... یک قطار ... یک گاری ...

شاعری در اتاق انباری

شاعری خوش قیافه و محجوب

بی ریا ! مثل زیـــر شـــلـــــواری

شاعری گل ، ولی کمی بد قول

ظاهراً با کمی بدهکاری

عاشق ذکر و روزه و مسجد

عاشق سفره های افطاری

عاشق جشنواره و سکه

عاشق شعرهای درباری

شعرهای سفارشی... نقدی!

شعرهای جدید ِ تکراری

شعرهایی که جا نمی گیرد

توی قوطی ی ِ هیچ عطاری

....

شعرهای ِ غروب ِ ترمینال

بندرعباس و مشهد و ساری

با بلیتی به مقصد هر جا ـــ 

ـــ که به پا می شود سمیناری ...

الغرض ! این رفیق ما می گفت :

من هم از روی فقر و ناچاری

مخلص ِ جشنواره ها هستم

مخلص ِ دوستان بازاری

می نویسم به نیّت سکه

مثل عبدالحسین انصاری

مثل او که ... که باز بیرون است !

[حتماً از کنگره خبر داری !!!]ـــ

ـــ : صندلی های خلوت سالن

پشت در، شاعران سیگاری

شاعران ِ مقدس ِ ریشی

البته ...! ریش های ِ ستاری

من هم از این به بعد مــی ریــشــم

توی این ریش های اجباری

به جناب رییس می گویم :

چه سری ! چه دُمی !! جه منقاری !!!

لابد او هم به بنده می گوید  :

چه جوان ِ گلی ! چه رفتاری !

........

بعد هم می روم سراغ شعر

لای دیوان سعدی و ... آری

سعدی از توی شعر می گوید :

اصغر از کنگره خبر داری !!!؟؟؟

(( دوستان را کجا کنی محروم

تو که با دشمن این نظر داری ... ))

                                  اصغر معصومی